دوستی دیرین

 بلاخره رسما کلاس های پیش دانشگاهیم تعطیل شدن ومنم کلی کیف کردم .

یعنی تو این دوهفته مونده به امتحان ها یک شنبه ها فتیله تعطیله

پاورقی های ستوده :ازآنجایی که ردای شاعری بر قامت نحیف من گشاد است وخودم را هرگز شاعر نمیدانم مانند بابا طاهر عریان هر از گاهی یک دوبیتی به ذهنم میاید که از حالا به بعد به نام دوبیتی های مامان ستوده در قسمت پاورقی هایم قرار میدهم .

اشکالاتشان را به بزرگی خودتان ببخشید اینها همه از باب تمرین است تا شاید بتوانم روزی در این وادی قدم بگذارم

دو بیتی های مامان ستوده : برای همسرم سرودم(هر چند این سه بیتی است)

به شــــــــــهری بود جوانی پاک ورعنا

دلـــــش مســــتُ وجــــودش پر تمــنا 

نـــــگاهش درپی معـــشوق روان بـود
به لب هایش همیـــــــشه نام او بــود 

دمـــــــــادم میسرود از چشم یـــارش
که پنداری به غیر آن نباشدهیچ کارش