آتش

داشتم غذا درست میکردم که یهو روغن ریخت رو سه تا از انگشتانم وسوختند ...

انگشتانم تاول زدند ...

دردی که از سوختن انگشتانم بلند شده بود من را یاد آتش جهنم انداخت ...

من که حتی ریختن آب بر روی دستان سوخته ام را نمیتونم تحمل کنیم وناله ام بلند شد فردا در آن دنیا با اینهمه گناه چگونه اتیش جهنم را تحمل کنم ...

بعد یادم این حدیث از امام علی افتادم که که انسانها سه دسته هستند..

یک عده خدا را میپرستند به خاطر رفتن به بهشت که این عبادت تاجران است...

دسته دوم خدا را میپرستند به خاطر ترس از جهنم این عبادت بردگان است ...

ودسته سوم خدا را میپرستند به خاطر خودش زیرا بزرگ وباعظمت است واین عبادت آزادگان است

ترس از اتش جهنم از یادم رفت..

 _اگر خدا را فقط به خاطر خودش دوست داشته باشیم و او را در همه حال ببینیم هرگز از چیزی غیر از او نمیترسیم وبیمی به دل راه نمیدهیم و البته خدا ارحم اراحمین است وگناهان بندگانش را میبخشد

پس من به لطف ورحمتش امیدوارم واو را به خاطر همه نعمت هایش سپاس میگویم

ره نوشت:این نوشته ها فقط حرف دل است وقصدم خودستایی وبه رخ کشیدن ایمان نداشته ام نیست