اراجیف بافی های ستوده

سلام به همه دوستان گلم ممنون از اینهمه لطفی که داشتید واقعا در این دنیای پر از دورنگی ونامهربانی داشتن دوستانی خوب مانند شما کیمیایست که با هیچ چیز نمیتوان عوض کرد .راستش نه حوصله آپ کردن داشتم ونه دوست دارم در مورد موضوعی که من را از اینجا بریده حرفی بزنم به نظرم سکوت سرشار از ناگفته هاست وناگفته ها پر بها ترین داشته هاست . 

میان هزاران دیروز ومیلیون ها فردا فقط یک امروز هست ومن میخوام این امروز را داشته باشم به جای اینکه از وقت خودم وزندگیم وحتی بازی با بچه هام بزنم وبیام تو این دنیای مجازی وچیزهایی را ببینم که اعصابم را خط خطی کنه ترجیح میدم کتاب ومجله بخونم با خدا بیشتر مناجات کنم وبا پسر هام بازی کنم همون کاری که توی این مدت کردم .

نمیدونید چه لذتی داره تو این هوای گرم تو خنکی خونه ات یک مجله بگیری دستت ویک ظرف پر از گوجه سبز بذاری کنارت وراحت رو مبل لم بدی وشروع کنی به خوندن بدون اینکه از فکر کردن به کارهای  همسری ناراحت بشی من که عاشق این تابستون ها هستم مخصوصاخواب نیمروزش.

این پایین یک مطلب میذارم اگر دوست داشتید بخونید اگر هم میلتون نکشید که نخونید

ره نوشت1:این شب جمعه لیله الرغائب(شب آرزوهاست) چشمات را ببند وآروم بگو خدایا من عاشق توام وبه تو نیاز دارم به قلب من بیا .امید که از باغ دعاهایتان یک سبد گل هدیه بگیرید به یاد من هم باشید التماس دعا .

ره نوشت2:دریا باش تا اگر کسی به سویت سنگ پرتاب کرد سنگ غرق شود نه آنکه تو متلاطم شوی. دارم تمرین میکنم که دریا باشم مطمئنم که موفق میشم چون به اراده خودم ایمان دارم